Að fylgja Guði hvað sem það kostar
Hvort sem okkur líkar betur eða verr þá höfum við ekki stjórn á öllu sem gerist í lífi okkar. Við getum hvað eftir annað upplifað togstreitu, þurft að glíma við Guð og okkur sjálf.
Páll postuli hvetur okkur í Ritningunni til að gefa Guði allt og lifa algjörlega fyrir hann hvað sem það kostar. Í bréfi Páls til Rómverja segir hann:
,,Því brýni ég ykkur, systkin, að þið vegna miskunnar Guðs bjóðið fram sjálf ykkur að lifandi, heilagri, Guði þóknanlegri fórn. Það er sönn guðsdýrkun af ykkar hendi.“ (Róm. 12,1)
Stundum henda erfiðir atburðir gott fólk. Leiðin til að eignast sálarfrið er að viðurkenna vanmátt sinn og treysta því að áætlun Guðs sé okkur alltaf til góðs. Erfiðasti hluti kæreikans er að sleppa takinu á því sem okkur þykir vænst um og gefa Guði þannig allt okkar líf. Líka það sem snertir strenginn dýpst í hjarta okkar.
Það er Guði þóknanlegt að þegar fólk getur sýnt þann styrkleika að segja já við áætlun Guðs líka þegar það er erfitt. Stundum veltum við okkur upp úr hlutum sem eiga aldrei eftir að henda okkur og leyfum ótta og kvíða að stjórna líðan okkar. Þegar Jesús var krossfestur var óttinn negldur á krossinn til þess að við yrðum frjáls.
Páll postuli var frábær fyrirmynd. Hann lét ekkert stöðva sig og fylgdi Guði þó svo að hann vissi að það gæti kostað hann lífið. Hann gaf engan afslátt af kenningunni og sannfæringu sinni. Fetum í fótspor hans og fylgjum Guði heilshugar.
Íhugun og framkvæmd
- Páll postuli lætur þess getið í NT hvaða þrengingar hann hafi þurft að þola og hvað hann hafi gengið í gegnum vegna trúar sinnar. Hvaða tilfinningu eða hugsanir vekur það hjá mér þegar ég heyri að trúin geti krafist þess af mér að ég fórni einhverju?
- Hvað er það erfiðasta/sárasta sem ég gæti verið krafin/n um? (Hvað get ég alls ekki hugsað mér að gerist, hvaða tilfinningu vekur það og hvers vegna?)
- Stundum er sagt að það erfiðasta við kærleikann sé að sleppa takinu (The hardest part of love is letting go). Hvers vegna?
- Hvað óttaðist Jesús áður en hann var krossfestur?
- Hvaða merkingu hefur það í lífi mínu að ,,yfirgefa allt og deyja sjálfum/sjálfri mér"?
- Hvaða laun hefur það í för með sér að vera tilbúinn að ,,deyja sjálfum sér" og ,,yfrgefa allt"?
Smelltu á hnappinn hér fyrir neðan til að hlusta/horfa á Dögg Harðardóttur predika „Að fylgja Guði hvað sem það kostar”