6 vegatálmar sem hindra andlegan vöxt þinn
Fyrir nokkrum dögum síðan var ég að keyra frá heimili mínu í Georgiu til kirkju í Alabama til að predika í 5 daga. Ég hélt ekki að hin mikla snjókoma sem spáð hafði verið myndi hindra ferð mína þangað til ég kom til bæjarins Anniston. Þar hafði lögreglan lokað aðalveginum vegna íss á brúm.
Vegurinn var lokaður og ég komst ekki frá Birmingham á þjóðvegi 431. Þegar ég reyndi aðra leið mætti ég bara meiri ís og vegartálmum. Þetta hafði aldrei komið fyrir mig í Flórída - þar höfum við ekki ís á vegum. Svo ég var fastur. Ég varð að snúa við og fara heim.
Sem betur fer færði gestgjafi minn samkomurnar og ég kom til kirkjunnar hans tveimur dögum síðar, eftir að allur ísinn hafði bráðnað. En öll þessi reynsla minnti mig á að það eru stundir þar sem við getum ekki farið þangað sem við þurfum að fara því vegir okkar eru tepptir.
Sem kristnir einstaklingar erum við kölluð til að stíga skref fram á við í trúnni. Páll postuli setti okkur fordæmi þegar hann sagði: “[Ég] keppi þannig að markinu, til verðlaunanna á himnum, sem Guð hefur í Kristi kallað okkur til” (Fil. 3.14). Þú átt ekki að vera á sama stað andlega ár eftir ár. Guð vill að þú vaxir. En oft setjum við okkur föst, yfirleitt vegna þessara 6 vegartálma:
1. Skortur á andlegu hungri. Viðurkennum það: Helsta ástæða þess að margir kristnir einstaklingar festast í hjólförum er að þeim líður bara vel þar. En Guð leitar að fólki sem neitar að sætta sig við að vera um kyrrt þar sem það var á síðasta ári. Hann kallar þig lengra. Þú verður að biðja heilagan anda að tendra í hjarta þínu þrá eftir meira af nærveru Drottins og krafti.
Davíð er fordæmi okkar hvað varðar andlegt hungur. Hann skrifar: “Eins og hindin þráir vatnslindir þráir sál mín þig, ó Guð” (Sálm. 42.2). Honum leið í raun ömurlega þegar hann skrifaði þessi orð, svo við getum ekki notað tilfinningar okkar sem afsökun. Davíð hélt logum andlegrar ákefðar lifandi jafnvel þegar hann langaði helst bara að hætta þessu öllu saman.
2. Leti. Mörg okkar eru full af ákefð í byrjun árs að biðja, rýna í Biblíuna, byrja aftur í skóla eða grennast. En enginn vinnur kapphlaup með því að spretta fyrstu 15 metrana og setjast svo niður. Sigurvegarar verða að halda sig í leiknum. Þú verður að vera ákveðinn í að klára það sem þú byrjar á í stað þess að skilja eftir slóð af yfirgefnum tilraunum.
Páll hvatti söfnuðinn í Róm til að vera “brennandi í andanum,” en fyrst varaði hann þá við því að vera “hálfvolg í áhuganum” (sjá Róm. 12.11-12). Gríska orðið sem er notað hér er “okneros,” sama orð og Jesús notar í dæmisögunni um lata þjóninn sem ávaxtaði ekki féð sem honum var falið af húsbónda sínum til umsjár. Ef þú situr á draumum þínum eða frestar þegar þú ættir að stuðla að vexti trúar þinnar má setja merkimiðann “latur” á þig. Ekki bara byrja og gefast svo upp. Vertu stöðugur og haltu áfram. Ekki hætta.
3. Farangur sem íþyngir. Ísraelsfólkið sem yfirgaf Egyptaland hefði getað þrammað inn í Fyrirheitna landið á nokkrum vikum, en það endaði fast í sama fari í 40 ár. Hvers vegna? Það dró syndir sínar með sér. Því meiri farangur sem þú dregur á eftir þér, því ólíklegra er að þú náir á áfangastað.
Ég þekkti kristinn mann sem þjónaði meðal háskólanemenda. En vegna þess að hann neitaði að leita hjálpar vegna klámfíknar sinnar kom sú fíkn í veg fyrir að hann gæti virkað eðlilega. Hún endaði með að draga hann svo langt niður að hún eyðilagði bæði hjónaband hans og þjónustu. Þú gætir haldið að þú getir stjórnað synd þinni, að þú hafir vald yfir henni, en hún er máttugri en þú. Þú getur ekki tekið skref í rétta átt með hlass af skömm og fíkn á bakinu. Iðrastu, játaðu veikleika þinn fyrir einhverjum öðrum og öðlastu frelsi.
4. Ótti við breytingar. Margir finna tog í hjarta sínu sem segir: Byrjaðu í þessum Biblíuleshóp. Farðu í þessa kristniboðsferð. Skrifaðu þessa bók. Startaðu þessum rekstri. En þeir komast aldrei yfir fyrsta skref því þeir frjósa í sporunum. Ekkert heldur þér í andlegri óvissu eins og ótti. Hann lamar.
Sumir halda draumum sínum innra með sér áratugum saman - og taka þá svo með sér í gröfina. Ef þú vilt vaxa verðurðu að taka áhættu. Ekki láta ótta þinn við að tala á almannafæri, fljúga í flugvél, vera í stórum hópi fólks, hitta ókunnuga eða fá gagnrýni stoppa þig í að treysta á þann Guð sem er stærri en allir þessir hlutir.
5. Grunnhygginn sambönd. Hverjum verð þú tíma með? Leiðir Abrahams og Lots urðu að skilja því markmið þeirra voru mjög ólík. Lot hafði sjálfhverfa innri hvöt, en Abraham hafði gefið sig allan undir Guðs vilja. Ef þú eyðir öllum tíma þínum með sjálfselsku fólki sem er sátt við að lifa andlega ávaxtalausu lífi, þá endarðu eins og það.
Ef þú vilt stíga skref fram á við í andlega lífinu þetta árið, ekki vænta þess að stór hópur fólks fylgi þér. Sumt fólk óskar ekki nærværu Guðs. Ekki láta það draga þig niður. Vertu viljugur að finna nýja vini sem vilja styðja þig í andlegri skuldbindingu þinni.
6. Fortíðar trúrækni og kreddufesti. Fólk sem er fast í trúrækni fortíðar byggir Guði minnismerki um það sem gerðist árið 1967, syngur söngva frá þeim tíma og skrifar bækur um “svona höfum við alltaf gert þetta.” En þegar Heilagur Andi kallar þau til að syngja nýjan söng (Sál 96.1), eða hann byrjar að gera nýja hluti (Jes 43.19a) þá móðgast þetta sama fólk. Þau eru föst í því að Guð starfi nákvæmlega eins og hann gerði fyrir 50 árum síðan.
En Guð er ekki alltaf á sama stað né gerir hlutina eins og áður. Hver hann er breytist ekki en hann kemur sífellt með ferskt orð og smurningu að úthella yfir sitt fólk. Hann elskar að koma okkur á óvart og gera framyfir það sem við gætum búist við. Ekki láta fortíðartrúrækni og kreddur halda þér frá því að upplifa ævintýri með Heilögum Anda Guðs.
Til umhugsunar
- Öðru hverju er gott að staldra við og gera vörutalningu í eigin lífi. Á stórhátíðum eins og jólum og páskum er þetta tilvalið. Hvernig er staðan í þínu lífi? Ef það skortir vöxt í þínu lífi, getur verið að eitthvað af því sem Lee talar um hér fyrir ofan sé til staðar?
Höfundur: Lee Grady - tekið af bloggi hans Fire in my bones Þess má geta að Lee Grady verður aðal ræðumaður á Kotmóti 2017. Guðbjörg Hrönn Tyrfingsdóttir þýddi en Ágúst Valgarð Ólafsson rýndi og setti upp textann.